ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ. ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΗΝ ΗΡΩΙΔΑ ΤΗΣ ΛΑΚ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΝΙΤΣΑΣ ΑΕΙΜΝΗΣΤΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ

Γκλάμουρ, στέμμα και η σωτηρία της Ελλάδος προ των πυλών.  Εκεί που νομίζαμε ότι η χώρα πνέει τα λοίσθια, ο από μηχανής Κοκός φτάνει από την Αγγλία και θα μοιράσει, ψωμί, λεφτά, δουλειές, θα ανακυρήξει ΑΟΖ, θα διαλύσει τα Σκόπια, θα πάρει την Πόλη, θα διώξει τους λαθρομετανάστες και θα οδηγήσει τη χώρα σε στιγμές δόξας και εθνικής ανάτασης.

Ο Πρίγκηψ Νικόλαος, υπό την σκέπην του πατρός, ετοιμάζει πολιτικό κόμμα – καλέ τι κόμμα; ΚΙΝΗΜΑ να λέμε, άλλα όχι σαν εκείνο του μπαμπά που πήγε άπατο το ‘67 –  σε συνεργασία με επιχειρηματίες, τον άλλον κεκοιμισμένο γίγαντα που θα εκτοξεύσει την Ελλάδα πιο ψηλά κι από Ιρανό πίθηκο σε διαστημική αποστολή.

Επιτέλους, το γκλάμουρ που έχει ανάγκη ο τόπος επιστρέφει.  Διότι, αγαπητοί μου, ας το σκεφτούμε το ζήτημα.  Η χώρα μας διαθέτει και δεξιούς.  Και τι σημαίνει δεξιός; Λίγο από χίτες, λίγο από χούντα, λίγο από χειροφίλημα στον μητροπολίτη και πρώτη μούρη στη δοξολογία,

λίγο από Τατόι και τιάρες, λίγο απο τσεκούρι Βορίδη, αλλά και λίγο από νοσταλγούς των Παιδουπόλεων, των Σπιτιών του Παιδιού και της Φανέλας του Στρατιώτου.  Μπορεί ένα βλαχαδερό με μόνιμο μαύρισμα σαν τον Μιχαλολιάκο, μια μπασκλασαρία σαν τον Γερμενή, κι ένας λούμπεν μποντιμπιλντεράς σαν τον Κασιδιάρη που νομίζει ότι κυνήγι σημαίνει να παίρνεις την μπεκάτσα στο κατόπι με το ημιαυτόματο αντί να πηγαίνεις έφιππος σε fox hunting, να εκφράσει αυτόν τον έμφυτο γαλαζοαιματισμό μερίδας του λαού μας;  Σαφώς και όχι.

Λοίπον, νέο κόμμα, νέο νόμισμα (η Λίρα, ντε!), νέα πορεία για τον τόπο.  Λίγη υπομονή χρειάζεται και σύντομα θα βγάλουμε τη σημαία με τον μεγάλο λευκό σταυρό και το στέμμα από την ναφθαλίνη και θα τρέξουμε στο αεροδρόμιο να τον υποδεχθούμε σαν άλλοτε κάποιον άλλον σωτήρα και Εθνάρχη. Ε, άμα γίνει και κανένας Αττίλας 3 μέσα στο μπούγιο, μικρό το κακό.