Βαθύτατα συγκινημένος από το ποίημα του ΔΑΣΚΑΛΟΥ Φούτερ, αποφάσισα να εκφράσω τα συναισθήματα μου στο πληκτρολόγιο…

 

Από μικρό μου έλεγαν, να μη μετρώ τα αστέρια

Γιατι κοντά καιρός θα ρθει, που θα χω περιστέρια

Θα τα γυρνώ στον ουρανό, και θα τα φέρνω πίσω

Θα κουτσουλάν τριγύρω τους, μα εγω δε θα σκουπίσω

Μεγάλωνα με βλαχορόκ, σκυλάδικα και τέλια

Με φεις κοντρόλ στις είσοδους, και γκόμενες σα χέλια

Μωρό μου διορίστηκα, με βύσμα στα σκουπίδια

Και τα λεφτά μου τα κερνώ, σε όλα τα τσουλίδια

Τώρα όμως τελείωσε, το δόλιο βυσματάκι

Άνεργο με αφήσανε, χωρίς το παραδάκι

Και μες την λόρδα του ντουνιά, και μένα πήρε η μπόρα

Τα περιστέρια λαχταρώ, να ‘χα ψημένα τώρα

Πουτάνα τύχη και κακιά, τι σου έφτιαξα ο έρμος

Σκουπίδι απ’ το πιτσούνι μου, θα το τρωγα μοιραίως