Σε ατενίζω με ματιά ορθάνοιχτα

Το γυαλιστερό κορμί σου

Πρόσκληση και πρόκληση αντάμα

 

Στιγμές ολόδικες μας αναπολώ

Όταν με χέρια τρεμάμενα

Σφιχτά κρατούσα το υγρό κορμί σου

Και συ πάσχιζες να ξεφύγεις

Σαν από μέγγενη κυνηγημένη

Μεθυστικό το άρωμα σου

Μένει επάνω μου για ώρες

Για μια ζωή

 

Πάντοτε νιώθω την ανάσα σου

Σαν απάνεμο λιμάνι

Με μια σου κίνηση

Παρασέρνεις την κούραση, τον ιδρώτα

Τη βρώμα, τη σκουριά

Κάθαρση κι αναγέννηση το άγγιγμα σου

Πίκρα και όνειδος όταν το νερό

Γκρεμίζει γέφυρες ανάμεσα μας

 

Τη μνήμη σου μαγάρισαν πολλοί

Των νεοναζι το όνειρο συνθέτεις

Όταν κιπά και κοτσιδάκια

Ξεπροβάλλουν

Στο μοναχικό φαιό τους κύτταρο

 

Δεν θα τους αφήσουμε

Να σε κυλήσουνε στο βούρκο!

Θα σε σηκώσουμε στα χέρια μας ψηλά

Σαν Έφη Σαρρή σε ψηφοδέλτιο του ΛΑΟΣ

 

Σε εχω δει φτασιδωμένη

Με του Αντίχριστου τα θέλγητρα βαμμένη

Αντλίες στο κεφάλι

Σαν άλλη Λέιντι Γκάγκα

Ενυδατικές κρέμες

Της Τζίνας Βαρώνη εξωμήτριο

Αρώματα και χρώματα φαντεζί

Σαν του Σπηλιωτόπουλου πουλόβερ

Με μανίκια σηκωμένα

 

Όχι! Ποτέ! Οδύρομαι

Σε θέλω όπως είσαι

Από αγνό ελαιόλαδο

Σε κύβους ενός ρυθμού πάνω απ΄όλα δωρικού

Με επιγραφή συνεταιρισμού

Της Μυτιλήνης

 

Σε παίρνω μαζί μου

Και μπαίνω στο λουτρό

Μάχη θα δώσουμε μαζί

Σαν τους Σπαρτιάτες

Απέναντι στους αρχέγονους εχθρούς μας

Την πιτυρίδα και την κόνιδα

Σ’ αγαπώ