Ποιο άλλο αντικείμενο

Μαζί μας πάντα ζει;

Το δύσμοιρο καρότσι

Στις χίλιες δυο μορφές του

Βουβά ομολογάει

Την μοίρα την πεζή

~*~

Λίγο μετά τη γέννα

Μωρά ήμασταν μόλις

Όταν στο καροτσάκι

Με την καρώ την τέντα

Για βόλτα μας επήγαιναν

Σε πάρκα που οι σκύλοι

Σκατίζανε αβέρτα

~*~

Σαν ρίξαμε ανάστημα

Και γίναμε μεγάλοι

Καρότσια στου Βερόπουλου

Σπρώχναμε με μανία

Τις προσφορές μη χάσουμε

Τα δώρα, τα κουπόνια

Του κέρδους το ανάθεμα

Της μοίρας συμπαιγνία

~*~

Και τώρα, στα γεράματα

Χωρίς πολλές δυνάμεις

Στο καροτσάκι κάθομαι

Με βλέμμα λυπημένο

Φαί στο πιάτο και μυαλό

Πολτοποιημένο

~*~

Ποιος είμαι και πού βρίσκομαι;

Μαλάκυνση έχω πάθει

Σκατό εχει ο κώλος μου

Σύγκαμμα ο καβάλος

Τα σάλια μου να τρέχουνε

Ο λογισμός μου πάτος

Οριστικά φευγάτος

~*~

Μια νοσοκόμα έρχεται

Θέλει να πάμε βόλτα

Αχ, να μου νέος μια στιγμή

Να σου τονε σφυρίξω

Τώρα μόνο το ζαχαρο

σηκώνεται, θεριεύει

Αν κάνω πως σηκώνομαι

Ρεζίλι πάλι θα γενώ

Γυροβολιές θα ρίξω

~*~

Πιστό καρότσι, φίλε μου

Με τις μεγάλες ρόδες

Σε βρώμισα με κάτουρο

Σε άλλαξα την πίστη

Εμείς μαζί θα μείνουμε

Μονάχοι, ξεχασμένοι

Εγώ στον γεροθάνατο

Κι εσύ στον παλιατζή

Κι οι δυο λογοδοσμένοι