Με πήγαν στον ψυχίατρο

Χάπια θα παίρνω πάντα

Ξεπέρασα τα είκοσι

Πηγαίνω για σαράντα

Τα μιλιγκράμ ανέβηκαν

Κατάθλιψης μπαλάντα

~*~

Σιταλοπράμη στ΄ασπράδι μου,

Στον κρόκο μου, στο τσόφλι

Είμαι η χαρά του ΕΟΠΥΥ

Στου Χάρου το κατώφλι

~*~

Λες νά’μαι ο Αντίχριστος;

Λες νά’μαι ο Ιούδας;

Λες νά’μαι ένας αλλόπιστος;

Λες να μ’ αρέσει ο Βούδας;

~*~

Αντίστροφη η ζήση μου

Στου Ιησού τα Πάθη

Αυτός την Πέμπτη πέθανε

Επάνω στο Σταυρό

Την Κυριακή ανάσταση

Και σπέρνει την αγάπη

~*~

Μα εγώ από την άλλη

Μεγάλη Πέμπτη έφτασα

Στον μάταιο τούτο κόσμο

Σε κολυμβήθρα κόκκινη

Ανάβλυσα στο ξύδι

Έτοιμος μες τη γύμνια μου

Για τριήμερο ταξίδι

Μέσα στη όξινη μπογιά

Μέσα στη σκοτοδίνη

Αντί αγάπη να γεννώ

Σκορπώ χοληστερίνη

~*~

Με λάδι με αλείψανε

Καλτσόν μου εφορέσαν

Και δύο αυτοκόλλητα

Στο σώμα μου χωρέσαν

~*~

Δύο μέρες μένω ήσυχος

Δε μ’ ενοχλεί κανείς

Σε μπωλ ρεμβάζω – ο δύσμοιρος!

Με φίλους, συγγενείς

~*~

Σάββατο βράδυ έρχεται

Βρωμάει η μαγειρίτσα

Χέρια πολλά με πιάνουμε

Με αφήνουν, με ζουλάνε

Χαρτοπετσέτα γίνεται

Το νέο σπιτικό μου

Η τσέπη κάποιου άχρηστου

Του θάνατου βαλίτσα

~*~

Φτάνουμε ευθύς στο χάπενινγκ

Τι κοσμοσυρροή!

Μητροπολίτη μήνυμα

Διαβάζουν στην αυλή

Στις τσέπες μέσα λουφάζουμε

Τάχαμου ασφαλή

~*~

Σημαίνει η ώρα δώδεκα

Χαρές και πανηγύρια

Φιλιούνται οι αμαρτωλοί

Χαροκοπούν τα γίδια

~*~

Ξάφνου με αρπάζουν με ορμή

Χάνω το πάπλωμά μου

‘Μανούλα!’, κρώζω έντρομος

Σα το Θανάση Βέγγο

Και αυτό που τότε αρχινά

Είναι Διαόλου έργο

~*~

Αδέρφια, φίλοι, συγγενείς

Μαζί να κουτουλάμε

Στον κώλο άλλου να χώνομαι

Άλλος να μου την πέφτει

Γιατί Χριστέ, σωτήρα μου

Τον έρμο πισινό μου

Άλλος να κάνει ζάφτι;

~*~

Δέκα λεπτά περάσανε

Η παρθενιά φευγάτη

Το γίδι, ο προστάτης μου

Ο δήθεν νηστευμένος

Στη μαγειρίτσας την οσμή

Σα ζόμπι πού’ναι αχόρταγο

Γυρνάει παραδομένος

~*~

Της εκκλησιάς ο περίβολος

Κι όλοι οι γύρω δρόμοι

Κορμιά νεκρά διάσπαρτα

Τσόφλια, κομμάτια κρόκοι

Ασπράδια να αλοίφονται

Στις σόλες των απίστων

Αυτοί δεν είναι χριστιανοί

Μας βάλανε στο μάτι

Κάποιοι απ΄αυτούς – απίστευτο!

Είχαν στην τσέπη αλάτι!

~*~

Μάλλον θα ήρθε η ώρα μου

Τελειώσαν τα ψωμιά μου

Βαριά ανάσα ένιωσα

Τα νεύρα μου τσατάλι

Μία του γνάθου κίνηση

Μου κόβει το κεφάλι