Μια μέρα ο Φούτερ έριξε

ιδέα για το Τουίτερ

με ζόρι το αποδέχθηκα

ο έτερος Φουίτερ

 

Είπα κι εγώ λοιπόν με μιας

να μπω έστω για λίγο

μετά απ’ το τετράμηνο

κόλλησα δεν τ΄αφήνω

 

Τον Φούτερ τότε έπιασα

και του ‘πα δυό λογάκια

ότι το τουίτερ μου ‘πρηξε

λιγάκι τα @ρχιδάκια

 

Στο παραμύθι μ’ άρχισε

πως είναι καλή η  φάση

μα βράχος έμεινα εγώ

τ’  @ρχίδια μ’ έχει σπάσει

 

Του είπα πως δε θα ξαναμπώ

γελάω σαν το χαϊβάνι

άσε που μου την έπεσε

και μια ξανθιά  αλάνι

 

» Ε, όρμα την » ρε μου δήλωσε

αφού τη θες και παίζεις

κι εγώ τον μπινελίκωσα

του είπα «με πιέζεις!!»

 

Μου είπε:  «Φίρμα  έγινες,

Σε θέλει και το Cosmo»

Μα τότε εγώ νευρίασα

δε λογαριάζω κόσμο

 

Στα άβαταρ κώλους βάζουνε

φόλο αν θες ευκόλως

όχι μυτόγκα κίτρινη

σε μπλε πουλί σαν κώλος

 

Μετά το βράδυ που ‘πεσα

πάλι αργά για ύπνο

σε όνειρο είδα τουιτερά

τον εαυτό μου ξύπνιο

 

Πετάχτηκα, κατατρόμαξα!

Όνειρο ήταν ή ζάλη;;;;

Μα ήταν που κατουρήθηκα

απ’ το καρπούζι πάλι….