Οι απαιτήσεις σας, φίλοι και φίλες, για ομηρική ποίηση είναι το στήριγμα μας. Η κολόνα του blog μας. Ενίοτε η πατερίτσα μας. Το «Π» μας στους χαλεπούς καιρούς της κρίσης όταν η ψυχή ζητά ταλέντα να πιαστεί, να γραπωθεί από πάνω τους για κουράγιο στη μίζερη καθημερινότητα.

Κι εσείς το ζητήσατε. Το θέλετε. Το ποθείτε. Η επιμονή σας σαν παιδιού που ζητά το γάλα, το παιχνίδι, το ζαχαρωτό, μας λύγισε. Μετά από χιλιάδες… τι χιλιάδες αγαπητοί φίλοι; εκατομμύρια email από φανατικούς – για να μη πω μουτζαχεντίν τζιχαντιστές – οπαδούς της αγαπητής Μις Φουίτερ δημοσιεύουμε το δεύτερο ποίημα της το οποίο είναι μοναδικής έμπνευσης.  Απολαύστε το τρώγοντας παστέλι.

—————————————–

Κι όπως καθότανε μονάχος

Σαν λησμονημένος βράχος

Και τον έπνιγαν καημοί

Σκέψεις και συλλογισμοί

Ξάφνου άκουσε μια Read the rest of this entry →

Τετάρτη σήμερα και στη θέση των «Ρέκβιεμ της Τετάρτης» η αποτύπωση του οίστρου φίλης

Σε όποιον δεν αρέσει, μπορεί να την κράξει με το όνομα της, «Μις Φουίτερ».

Όποιος ενθουσιαστεί όμως μπορεί να τη βρει και να της δώσει εκτός από μόνιμη στήλη σε μηνιαίο περιοδικό ποίησης… και ένα μελομακάρονο.

Απολαύστε υπεύθυνα! Και να είστε σεμνοί και  κόσμιοι γιατί έχει ταλέντο και θέλουμε να συνεργαστεί μαζί μας σε μόνιμη βάση, οπότε μην την τρομάξετε γιατί ακολουθεί και δεύτερο ποίημα της το οποίο είναι μοναδικής έμπνευσης και ενορχήστρωσης.

————————————————-

Κατέβα μούσα λίγο εδώ
Στο σπίτι μου το φτωχικό
Ποίημα βοήθα με να γράψω
Τα στόματα όλων για να ράψω
Να’χει όμως πολλά ατού
Μην είναι του Read the rest of this entry →