Οι απαιτήσεις σας, φίλοι και φίλες, για ομηρική ποίηση είναι το στήριγμα μας. Η κολόνα του blog μας. Ενίοτε η πατερίτσα μας. Το «Π» μας στους χαλεπούς καιρούς της κρίσης όταν η ψυχή ζητά ταλέντα να πιαστεί, να γραπωθεί από πάνω τους για κουράγιο στη μίζερη καθημερινότητα.

Κι εσείς το ζητήσατε. Το θέλετε. Το ποθείτε. Η επιμονή σας σαν παιδιού που ζητά το γάλα, το παιχνίδι, το ζαχαρωτό, μας λύγισε. Μετά από χιλιάδες… τι χιλιάδες αγαπητοί φίλοι; εκατομμύρια email από φανατικούς – για να μη πω μουτζαχεντίν τζιχαντιστές – οπαδούς της αγαπητής Μις Φουίτερ δημοσιεύουμε το δεύτερο ποίημα της το οποίο είναι μοναδικής έμπνευσης.  Απολαύστε το τρώγοντας παστέλι.

—————————————–

Κι όπως καθότανε μονάχος

Σαν λησμονημένος βράχος

Και τον έπνιγαν καημοί

Σκέψεις και συλλογισμοί

Ξάφνου άκουσε μια κόρνα

Και είπε θα’ναι αυτή η Λόρνα

Θα΄ρθε για να τραγουδήσει

σίγουρα θα μας ζαλίσει

 

Μα σαν εγύρισε λιγάκι

Είδε ωραίο ποδαράκι

Κι εφάνη αυτή εμπρός του

Κι εταράχθη ο ανδρισμός του

Ένιωσε τα μέσα έξω

Και είπε θέλω να την παίξω

Να την πάρω αγκαλιά

Να της δώσω δυο φιλιά

Κοίταξε και τα μπουκλάκια

Στα μάγουλα τα δυο λακκάκια

Κοίταξε και τ’ άσπρα χέρια

Που μαζεύαν γκοτζιμπέρια

Και είπε τότε αυτήν θα πάρω

Φέρτε μου παπά, κουμπάρο

 

Μα και αυτή τον ζαχαρώνει

Τον κοιτάζει και λιγώνει

Βλέπει θεληματικό πηγούνι

Και της πέφτει το πιρούνι

Βλέπει και δασύ το στέρνο

Παναγιά μου εκεί θα γέρνω

Βλέπει και τα δυο τα μπράτσα

Ζωγραφιά σε καναβάτσα

 

Μα είναι άβγαλτη η κόρη

Και φοβάται αυτό τ’ αγόρι

Είναι άρχοντας αυτός

Αφέντης, πρίγκιπας σωστός

Θα θέλει να την εβατέψει

Μόνο για να την πασπατέψει

Το πιο πολύτιμο θα πάρει

Και ύστερα να ήταν κι άλλη

 

Τον κοιτάει ξανά λιγάκι

Είχε κι αυτό το κριθαράκι

Που ‘ χε βγάλει χθες αργά

Όσο τηγάνιζε αυγά

Τον λιμπίζεται η κόρη

Και πώς νάπει το προχώρει

Μα σαν θελήσει το κορμί

Πώς να αρθρώσει πια το μη;

 

Πάει αυτός κάτι να πει

Και την ταράζει πιο πολύ

Του λέει τότε η τρελλή

Χωρίς καμία συστολή

Πάρε με τώρα πια και κλείστο

Αχ λεβεντόπαιδο Αρίστο

 

Και αυτό που έγινε μετά

Δεν είναι για όλων σας τα αυτιά

Γιατί έχει η ιστορία μας και λύκους

Ακατάλληλον δια ανηλίκους

Μα μη φοβάστε βρε κουτά

Θα σας τ’αποκαλύψω αυτά

Κι αν θα το κλείσω τώρα εδώ

To be continued…λέω εγώ

Μις Φουίτερ