Οίστρος και φόβος η Μις Φουίτερ για ακόμα μια φορά. Απολαύστε το έπος χωρίς ενοχές…

— — — — — — — — — — — — — — —

Σύρε και πες του Δημητρού τα ζα να πα να μάσει

Κι αν βρεις στο δρόμο πουθενά, φέρε και το Θανάση

Ελάτε τώρα όλοι εδώ ν’ ακούσετε ιστορία

Μα όχι έτσι στα ξερά, πιάστε και μια σαγκρία

Είναι στ’αλήθεια φοβερή αυτή η ιστορία

Την έλεγε με κλάματα στο ΜΙΛΑ μια κυρία

Έλεγε πώς ξεκίνησε από μικρό παιδάκι

Και πως η ζωή την πότισε μόνο πικρό φαρμάκι

 

Ήταν κορίτσι όμορφο με τροφαντές καμπύλες

Μπροστά της αναστέναζαν μέχρι κι οι Θερμοπύλες

Σαρανταπέντε μάστορες κι εξήντα μαθητάδες

Για χάρη της εστέλνανε πολλούς προξενητάδες

Τόσο πολύ ήτανε όμορφη, ξελόγιαζε τον κόσμο

Αφού την ζήταγαν πολλοί για να τους κάνει πρόμο

 

Τη φτώχεια την εγνώριζε μέσα από πρώτο χέρι

Και για να βγάζει χρήματα επούλαγε κασέρι

Μέχρι που γνώρισε άνθρωπο με πλούσια εμπειρία

Ο που της έλεγε εγώ θε να σε δω κυρία

Αυτός της φούντωσε πολύ το άπειρο μυαλό της

Και νόμιζε πως ήτανε αυτός ο άνθρωπός της

Της έλεγε πως θα γενεί τρανή πρωταγωνίστρια

Γιατί ήταν πολυτάλαντη, ήτανε κι ακτιβίστρια

 

Τίτλους κι αυτοκίνητα διαμάντια και ζαφείρια

Θα τα’χε σύντομα πολλά σα να’τανε ποτήρια

Έκανε όνειρα πολλά να φύγει μία μέρα

Τα καλλιστεία σκέφτονταν μα και διεθνή καριέρα

Θα άφηνε πίσω της βρωμιά, τραγίλα και μιζέρια

Και δε θα έπρεπε ξανά να πλένει με τα χέρια

Και στην αρχή την πήγαινε μέσα εις τα σαλόνια

Και έσπαγε για χάρη της πολύχρωμα μπαλόνια

Πήγαινε και στα θέατρα και έβλεπε Μποστ, τη Φαύστα

Κι ένα βράδυ κάθονταν δίπλα στη Σάσα Μπάστα

Κι εκεί που ετρελάθηκε και έχασε το μυαλό της

Ήταν που ήρθαν απτο ΣΤΑΡ για το βιογραφικό της

 

Μα αλίμονο στη μοίρα της, κρίμα στο ριζικό της

Αυτός δε βρέθηκε εκεί αλί για το καλό της

Αφού ετρύγησε καλά τα πλούσια τα κάλη

Μετά την εβαρέθηκε και έφερε μιαν άλλη

Την πέταξε στα άχρηστα σα φλούδα πορτοκάλι

κι εκείνη που ‘τοιμάζονταν να παίξει στο Παρτάλι

 

Και βρέθηκε μόνη της ξανά φτωχή κι απελπισμένη

Αυτό’ ναι που λέει ο λαός δαρμένη και κλαμένη

Πέρασε δύσκολα πολύ ζητούσε εργασία

Μα απ’όπου κιαν επέρασε ζητούσαν εμπειρία

Και δεν της έδινε κανείς καμία ευκαιρία
Του κάκου επροσπάθαγε, παρακαλούσε πάντες

Μα άπονος είναι ο ντουνιάς, της γύρναγε τις πλάτες

Και σκέφτηκε τον Παναγή, το νιο που’χε αγαπήσει

Που δυστυχώς για τα λεφτά τον είχε παρατήσει

Και έπεσε στα πόδια του να τη δεχτεί και πάλι

Μα εκείνος παρουσίασε αγύριστο κεφάλι

 

Λύση δεν είχε η άμοιρη σκέφτηκε την πορνεία

Τουλάχιστον θα γύριζε ίσως καμιά ταινία

Κατέληξε εις τη Συγγρού εις τα γνωστά φανάρια

Βρε δεν καθάριζε παρμπρίζ, άντρευε παλληκάρια

 

Μα μιαν ημέρα αρρώστησε, έπεσε να πεθάνει

Κι ελεγε από μέσα της πεθύμησα τη στάνη

Δεν πάει αλλό αυτή η ζωή, θε να γυρίσω πίσω

Και για όλα αυτά που έζησα σε κάποιον να μιλήσω

 

Την άμοιρη πικρή ζωή που έζησα θα δώσω

Μπας και τη νεότητα μπορέσω να τη σώσω

Τα νεύρα μου δεν είν καλά..μου τα καναν τσατάλια

Μα θα βγω στην τηλεόραση θα πάω στα κανάλια

 

Και τώρα είμαι εγώ εδώ, σας λέω τα βάσανά της

Να τα’χετε όλοι εσείς, δίδαγμα τα κακά της

Μα ελάτε ας την κλείσουμε αυτήν την ιστορία

Γιατί είναι βάρος για πολλούς να ακούνε τραγωδία

Κι υπόσχομαι εδώ σε σας στην άλλη συναξή μας

Να πω κάτι ευχάριστο μα ναναι μεταξύ μας
Εδω σας χαιρετώ ξανά γιατί κουράσθην τώρα

Και θα τα πούμε σίγουρα πάλι μιαν άλλη ώρα

Μις Φουίτερ