Είναι ώρα να μιλήσω και να αποκαλύψω τα πάντα…Μάθετε όλα όσα κρύβονται στα σκοτεινά παρασκήνια και για όσα μερικά στόματα παραμένουν ερμητικά κλειστά,..

Αυτή είναι η αληθινή ιστορία λοιπόν για το πώς βρέθηκα εδώ μέσα…..

 

Συνήθειο το έχουνε, σε τούτα εδώ τα μέρη

Τις ρίζες σου ίνα ρωτούν, ο κόσμος θε να ξέρει

Πούθε κρατά η σκούφια σου, ποια είναι η γενιά σου

Βεβαίως να γνωρίζουνε και τα γκομενικά σου

 

Έτσι και τώρα με ρωτούν οι θαυμαστές χιλιάδες

Για να τους πω πως έφτασα να γράφω τις αράδες

Που όλοι εσείς διαβάζετε, ωσάν θρησκευτικά

Εκτός αν είστε άθεοι ή τίποτις χαζά

 

Δεν ήθελα ίνα τα πω, ήταν το μυστικό μου

Κι έλεγα πως θα το’παιρνα, στον τάφο το δικό μου

Γιατί είμαι κόρη ταπεινή, με αρετάς πλουσίας

Έστω κι αν έχω μπόλικας τίτλους στας καλλιστείας

 

Είμ’ όμορφη μα σοβαρή και κάνω ευεργεσίας

Κεράκι μου ανάβουνε σ’όλας τας εκκλησίας

Ένεκα της καλής καρδιάς μου βρέθηκα εδώ να

Μα φτάνει, μην πιέζετε, ντρέπομαι φοβερά

 

Ήταν θυμάμαι σαν εψές, θολά εις το μυαλό μου

Που βοήθαγα εις τις γιορτές, τον μέγα δασκαλό μου

Ανοίγαμε τα γράμματα, μαζί από το σάκο

Και μένα εις τα χέρια μου έπεσε ένα βαρβάτο

 

Ήτανε από αυτό το μπλογκ, τα λέω και συγκινούμαι

Που ζήταγαν στο έλατο, εμένα για να βρούνε

Έκαναν τάματα πολλά, τρέχαν σε μοναστήρια

Κι έγραφαν γράμματα πολλά, μαζί με βαφτιστήρια

Στον Άγιο Βασίλη στράφηκαν, πού ξέρεις είπαν κάπως

Μπορεί το θαύμα να γενεί και να μας έρθει άσσος

Τότε κι εγώ ερώτησα, τον Αγιο τον Βασίλη

Αν ήτανε καλά παιδιά ή έδιναν σκαμπίλι

Και αφού με εβεβαίωσε, δεν κάναν αταξίες

Είπα να αφήσω τη βολή, να πιάσω τις βλακείες

Κι έτσι εβρέθη τώρα εδώ, σας λέω ιστορίες

Άλλες θα έχουν γέλωτας και άλλες μελαγχολίες

 

Το νου σας Δευτέρα θα αρχινά η ώρα της Μις Φουίτερ

Αν και θα τα βλέπετε, σίγουρα στο τουιτερ

Μόλις χτυπήσει ο κώδωνας να είστε όλοι εντάξει

Γιατί ιστορίες θα λέγονται όμορφες εις την τάξη

 

Μπορείτε να μοιράζεστε και εσείς τα σχόλιά σας

Κι αν δεν είναι τίποτις καλά, θ’ακούτε τα σχολιανά σας

Πηγαίντε και διαδώστε το για να το μάθουν όλοι

Πώς δώρο έφτασε τρανό, σε τούτη εδώ την πόλη

Κι εμείς εδώ θα είμαστε, ξανά θε να τα πούμε

Μα τώρα φτάνει πια εδώ, ας αποχαιρετιστούμε