Είν’ ώρα για να μάθετε, πια όλη την αλήθεια

Για μια ιστορία που φαίνεται, να είναι παραμύθια

Ποιο μυστικό να κρύβεται, στου Ομήρου την Ιλιάδα

Μη σας πλασάρουν συνεχώς, ψέματα στην αράδα

 

Νομίζετε πως έγινε για γυναικός τα κάλλη;

Μα τι χαζά που είσαστε, αυτή να ήταν κι άλλη

Ν’αφήσουμε καλύτερα, τον ήρωα να μιλήσει

Είν’ ο Μενέλαος εδώ, να τα εξιστορήσει

 

«Πολύ με τιμά η πρόσκληση, το λέω και δακρύζω

Μα πρέπει όρθιος να σταθώ, μπροστά σας μη λυγίζω

Θα’θελα το φιλοθεάμων μας, κοινό να χαιρετίσω

Κι όλους εσάς που ήρθατε, να σας ευχαριστήσω

Και πάνω απ’όλα δυο ευχές, να πω στην εκπομπή σας

Πολλά συγχαρητήρια και στην παραγωγή σας

 

Όλοι το ξέρετε σαφώς, δεν το’χω και κρυφό

Τι;;;να ομιλώ πιο δυνατά;;;αα έμπλεξα με κουφό!

Λέω λοιπόν πως το Λενιώ, έφυγε με τον Πάρη

Ήρθε κι αυτός από μακριά, γυναίκα να μου πάρει

Να’ταν τουλάχιστον κανείς, που άξιζε λιγάκι

Να μου την είχε πάρει at least, κάτι σε Βαρουφάκη

Μα να σας πω τη μαύρη μου, αλήθεια εδώ λιγάκι

Δεν έσκασα τόσο πολύ, γι’ αυτό το γκομενάκι

Αλήθεια, την είχα βαρεθεί,  μου έβγαζε το λάδι

Κοίταζε και μικρότερους, το είχα καταλάβει

Το πρότυπό της ήταν μια, αυτή η Γερμανού

Και όλο το σεξ με τα μικρά το είχε κατά νου

 

Το πιο πολύ με πείραξε βαθειά εις την καρδία

Που βούτηξε τις γόβες μου, που λέτε η κυρία

Ήταν ζευγάρι τρομερό, το ζήλευε κι o Ντράγκι

Ήτανε Γκούτσι κι ασορτί, μ’ένα ακριβό σακάκι

Είχανε χρώμα όμορφο, Σβαρόφσκι για πετράδια

Κρυφά πήγαινα τα ‘βαζα, τόσα και τόσα βράδια

Μου ‘διναν στυλ, με ψήλωναν, ένιωθα μεγαλείο

Μ’αυτά με φανταζόμουνα, μέσα στο μαυσωλείο

 

Κι αμέσως είπα τα εξής, δίπλα στο στρατηλάτη

Θα κάνω πόλεμο σκληρό, θα γίνει εκεί Βαγδάτη

Θέλω να την κοιτάξω αυτή, με μάτια βουρκωμένα

Να πω με ποιο δικαίωμα, τις πήρε από μένα

Θέλει δε θέλει εγώ αυτές, θα τις επάρω πίσω

Ακόμα κι αν θα χρειαστεί, την Τροία να γκρεμίσω

 

Συγνώμη μα ταράχτηκα, τώρα που τα θυμάμαι

Mου είναι ιδιαίτερα βαρύ, συνέχεια να λυπάμαι

Προς το παρόν ας κλείσουμε αυτή την εκπομπή

Και θα ‘ρθω σε σας εγώ ξανά, μ’ άλλη περιβολή

Να πω και τη συνέχεια, καλά ετοιμασμένος

Έχοντας πιει το κάτι τις, να ‘μαι και φαγωμένος

 

Έχω και μία ταραχή, τι να τα λέμε τώρα,

Τι θέλει πια και να γενεί, σε τούτη εδώ τη χώρα

Θα δώσουνε εις τη ΔΕΗ κανα επιδοματάκι

Να φάνε τα κακόμοιρα ένα σαντουϊτσάκι;

Θα πάρουμε τη δόση μας; όχι καλέ την πρέζα,

Τι θα γενεί με άνεργους, ΕΝΦΙΑ, Αμυγδαλέζα;

 

Πηγαίντε τώρα στο καλό και ελάτε πάλι εδώ

Γιατί έχω κι άλλα να σας πω, τόσα να θυμηθώ

Θα πω πως ετοιμάστηκε, ο στόλος ο καλός

Οι άρχοντες, οι στρατηγοί, κόσμος πολιτικός

Σας χαιρετώ όμως εδώ, είν’ ανωτέρα βία

Και θα τα πούμε σίγουρα, στην άλλη ραψωδία…

 

(to be continued)