Γεννήθηκες ένα απόβραδο του θέρου

Μέσα σε στάχυα φύλλα κοπριά

Ήσουν μπαμπάτσικο  φαινόταν από τότε

Μωρό όχι σαν άλλα, μα διαφορετικιά

 

Τα χρόνια πέρασαν και έγινες γυναίκα

Την πέτρα έστυβες με περισσή μαγκιά

Καπνό που μπούρλιαζες μυρίζανε τα χέρια

Και στα ποδάρια ιδρωτίλα από γαλότσα  μυρωδιά

 

Στο πανηγύρι του Άη Μάμα σε πρωτόδα

Έψαχνες κοκοράκι πασατέμπο μοναχή

Ρεύτηκες άξαφνα στα μούτρα μου με φόρα

Έκλασες; Ρώτησα.  Κι ας μου ρθε συγκοπή.

 

Το χέρι σου πιασα σα να σουν Βουγιουκλάκη

Τύφλα να έχει ο Παπαμιχαήλ

Τρέξαμε αλαφιασμένοι στο χωράφι

Κουράστηκες και σου δωσα λεξοτανίλ

 

Στο χώμα μου δωσες το πρώτο σου φιλάκι

Μύριζες πράσινο σαπούνι και λουλάκι

Και δε με χάλασε που ήσουνα αξύριστη

Όσο που μου γδαρες για λίγο το πουλάκι

 

Οι μέρες πέρασαν οι μήνες και τα χρόνια

Με του παπά στεφάνι σε πήρα μια ζωή

Όλα τα δόντια σου είχες αλλά τώρα

Χωριατοπούλα μπάμπω μου βγήκες παλαβή

 

Κατάρα ρίχνω τώρα  στον Ιούλη

Που σε πρωτόδα να κρατάς γριάς μαλλί

Μοιάζεις στη θεία Τρυγόνα τώρα

Μόνο που αυτή  δεν είναι φαλακρή