ΩΔΗ ΣΤΟ ΚΟΚΟΡΕΤΣΙ

Standard

 

Το κοκορέτσι αποτελεί τον απόλυτο γαστρονομικό ύμνο, την ποίηση προερχόμενη από έναν «εσωτερικό κόσμο» σεβαστό και αξιολάτρευτο, έναν έρωτα παιδιόθεν…Γι αυτό και σήμερα εκτάκτως, αναπολώντας τη χθεσινή βρώσιν, έγραψα τη σχετική ωδή..Δικό σας

Ήσουνα όμορφο πολύ

Λαχταριστό, γεμάτο

Και ήθελα ωσάν τρελή

Να σ’είχα μες το πιάτο

 

Θα’θελα να σε δάγκωνα

Μου λέγαν όλοι στάσου

Άσε το να ψηθεί καλά

Και ύστερα στην υγειά σου

 

Με έπιασες μες τα δίχτυα σου

Άξιο του ονόματός σου

«Αδράχτι» η σημασία σου

Εγώ ο άνθρωπός σου

 

Τι να πρωτολιμπιστώ;συκώτι ή γλυκάδι;

Ή εντεράκια τυλιχτά που είναι σαν το χάδι;

Κοκορετσάκι μου γλυκό, μου τρέχουνε τα σάλια

Θέλω να πασαλειφτώ με σε, κι ας γίνω όλη χάλια

 

Τι κι αν με παει να μετά

Σε τρώω με τις ώρες

Κι ας με πονάει η κοιλιά

Χαλάλι σου οι σόδες

 

Κι αν πέρασε η Ανάσταση

Κι αν σε έφαγα ψυχή μου

Το λίπος σου θα αναζητώ

Πάντα μες τη ζωή μου!

 

3 responses »

  1. Όλα τα ωραία τελειώνουν κάποτε. Αντίο κοκορέτσι…θα σαι πάντα ένα νούμερο πιο πανω στη χολιστερίνη μου..

    Μου αρέσει!

Αφήστε την παραγγελία σας

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s