Το σημερινό άσμα ασμάτων είναι λίγο ιδιωτική υπόθεση καθώς αφιερώνεται σε ένα φίλο που μιλάει σε ένα συνέδριο αυτές τις μέρες αλλά και σε όλους μας που τα έχουμε περάσει…Τον βλέπετε στη φώτο (όχι δεν ετοιμάζει την ομιλία…αποκοιμήθηκε διάβαζοντας tweets…διότι υπάρχουν και προτεραιότητες σε αυτή τη ζωή)…..Δικό του και δικό σας

 

Ξεφυλλίζοντας απόψε τη διάλεξή μου

Προετοιμάζοντας την παρουσίασή μου

Στη διαφάνεια την πρώτη εσταμάτησα

Και θυμήθηκα την έρευνα πως άρχισα

 

Μα δε θυμήθηκα τα υποκείμενά μου

Ούτε τα μέσα που χρησιμοποίησα

Και προσπαθώντας κάτι για να θυμηθώ

Τους αποκοίμισα

 

Όση κούραση κι αν είχε δε λυπάμαι

Και αλήθεια σας το λέω δε θυμάμαι

Πόσες ώρες αφιέρωσα στο ψάξιμο

Και ποιον τένοντα εκούρασα στο γράψιμο

 

Μα δε θυμήθηκα τα υποκείμενά μου

Ούτε τα μέσα που χρησιμοποίησα

Και προσπαθώντας κάτι για να θυμηθώ

Τους αποκοίμισα