Ως σοβαρό blog (εγώ δηλαδή γιατί για τους άλλους διατηρούνται σοβαρές επιφυλάξεις) δε θα μπορούσα να μην ασχοληθώ η καλλιτέχνις βάθους με το κέρατο. Ένα κοινωνικό πρόβλημα που ταλανίζει εσάς κοινό μου (δηλαδή όχι εσάς..κάποιους φίλους σας)…Γιατί παρόλα τα δημοψηφίσματα, τα χρέη, τα μέτρα και τον κακό χαμό γύρω μας -με τον οποίο θα ασχοληθούμε σε άλλη εκπομπή- η απιστία είναι πάντα επίκαιρη…Δικό σας

 

Ακούω ήχον κώδωνος. Να είν΄ώρα ιστορίας;

Ή μήπως να΄ναι δείγμα αυτό, μικρής σχιζοφρενείας;

Πολλές φορές αγχώνομαι μην είναι στο μυαλό μου

Ιδίως όταν βλέπω αυτόν που είχαν για υπουργό μου

Και λέω μάλλον θα ‘χω γω νόσο στη φαντασία

Να βλέπω τόσους άχρηστους να είναι εξουσία

Που φαίνεται τους έχουμε μόνο για ντεκόρ

Πάει δεν ξεφεύγουμε ποτέ απ΄τα Tavor

 

Λένε για δημοψήφισμα, χαμός λέει θα γίνει

Σε τράπεζες για δείγμα πια, σέντσι δε θα μείνει

Χρεωκοπία βλέπουνε, έξοδο απ’το Ευρώ

Τάμα θα χρειάζεται ΑΤΜ να βρω

 

Μα ξέφυγα και πάλινε γιατί δε μου μιλάτε;

Δε θα προλάβω να σας πω αυτά που λαχταράτε

Κι έχω πολλά να σας ειπώ που αφορούν χιλιάδες

Γυναίκες αλλά και άρρενες, όλους τους κερατάδες

 

Όπως το ζεύγος δίπλα μου που μένει στα Πατήσια

Βρε τι βλακείες τσαμπουνάς; δεν είπα στα Παρίσια

Ήταν Δευτέρα απόγευμα που ΄βραζα λίγη σόγια

Και άκουσα τη σύζυγο να λέει αυτά τα λόγια

 

Τι με θωρείς ακίνητος; που τρέχει ο λογισμός σου;

Μήπως και πάλι σκέφτεσαι για το γκομενικό σου;

Δεν θα αντέξω τη ντροπή, όλοι να συζητούνε

Ο άντρας μου με άλληνε μαζί πως θα τα βρούνε

 

Για πες μου σκέφτεσαι ξανά αυτή την πιτσιρίκα;

Ναι.. φώναζες στον ύπνο σου φέρτε μου τη Μαρίκα

Πόσα μηνύματα έχω βρει μέσα στο κινητό σου

Που την ελές την άτιμη γλύκα σου και μωρό σου

 

Πες τι συμβαίνει Θοδωρή μίλα μου επιτέλους

Μη στέκεις μουγγοθόδωρος σα στήλη αλατέους

Άντε μολόγα όλα αυτά που έχεις μέχρι τέλους

Αλλιώς θα πάω να κρεμαστώ εις την Αριστοτέλους

 

Πες μου τι παράπονο να έχεις από μένα

Δε στα ΄χω όλα έτοιμα στο χέρι και πλυμένα;

Δεν έχω πάντοτε φαΐ ζεστό και μυρωδάτο;

Κι αν πάλι πεις και για το σεξ το ΄χεις κι αυτό στο πιάτο

 

Τότε αυτός εσήκωσε το χέρι το βαρύ του

Και με κινήσεις σκεφτικές έξυσε το αυτί του

Το βήμα του πολύ βαρύ, η πλάτη του καμπούρα

Νομίζω τον εβάραινε η κούτα με τα πούρα

Λέει λοιπόν στη Μυγδαλιά με πόνο στη φωνή του

Και με καημό λυπητερό που βγαίνει απ΄την ψυχή του

 

Αυτά είναι όλα παράλογα μη ψάχνεις περαιτέρω

Αλλιώς θα δεις θα λωλαθείς κι εσύ σαν την Αστέρω

Μα ένα πράγμα θα σου πω, έτσι να το θυμάσαι

Πώς εσύ είσαι βρε η τυχερή, ήσυχη να κοιμάσαι

 

Ετούτο το κορμί εδώ που θέλεις να χορτάσεις

Κι αυτό τον άντρακλα θεριό που θέλεις να δαμάσεις

Βάλτο καλά μέσα στο νου πως είναι τεφαρίκι

Και πρέπει να μοιράζει αδρά σε όλες το φίκι φίκι

 

Μην είσαι εγωίστρια, εσύ θα είσαι η μία

Πρέπει όμως να χαρεί και άπασα η καθεμία

Και συ να κάνεις το σταυρό για τέτοιο παλληκάρι

Και μη γκρινιάζεις τώρα πια, να πιούμε ένα Πλωμάρι

 

Δεν είναι ωραίο μια γυνή να είναι όλο γκρίνια

Γιατί αμέσως θα κοπούν όλα τα μπικικίνια

Ακόμη κι αν βρεθώ εγώ κάπου με δυο πιπίνια

Εσύ θα έχεις τα λεφτά, αυτές θα’ναι στη φτήνια

Θα’ναι μονάχα για το σεξ επουδενί για αγάπες

Και συ μονάχα θα΄σαι η μια, εις τις δικές μου πλάτες

 

Κι έτσι εμαλάκωσε η δόλια η Μαγδάλω

Γιατί φοβήθη κι όλανες μη χάσει τον καβάλο

Πολλές γυναίκες πέφτουνε σε νάρκη εθελουσία

Μην τύχει τη συνήθεια χάσουν από βλακεία

 

Και τώρα ήσυχα ξανά είναι εις τα Πατήσια

Αφού η Μαγδάλω εννόησε τη τύχη τη βουνίσια

Μα εδώ σας χαιρετώ ξανά, μη μου λυπάστε όμως

Και με τον κηδεμόνα σας μαζί λίαν συντόμως