Κι όπως εκαθόμουνα κάτω από την τέντα
Και έγλειφα με χάρη, στυλ και νάζι τη Μερέντα
Και έβαζα πατόκορφα το Κόπερτον το λάδι
Να παραδώσω το κορμί στου ήλιου μας το χάδι
Σήκωσα το κεφάλι μου, κι ήταν εκεί εμπρός μου
Στραβώθηκα η άμοιρη, το έχασα το φως μου

Σε κράταγε μια ποταπή ήσουν εσύ δικός της
Τη ζήλεψα την άτιμη και έγινα εχθρός της
Σε χάζευα, σοκολατί, γραμμές στα γύρω γύρω
Μπροστά σου τύφλα να ‘χουνε, τρεις πίτες με το γύρο
Λιγώθηκα, μου τρέχανε τα σάλια από το στόμα
Και είπα θα τον φάω αυτόν, για θα με φάει το χώμα

Τι πειρασμός είναι αυτός; Τ’ανάσκελα θα πέσω
Φέρτε μου το τηλέφωνο γιατρό για να καλέσω
Τι έχεις μαρή κι αρρώστησες; Γιατί ελιγώθεις έτσι;
Μπας και μου είσαι έγκυος, Μύρισες κοκορέτσι;

Γιατρέ μου είναι θεϊκό, το θέλω νύχτα μέρα
Να τον εγλείφω θέλω εγώ, να λιώσει πέρα ως πέρα
Γιατί μου ταραχτήκατε; Πού πήγε το μυαλό σας;
Για πύραυλο μιλώ εγώ.. Στ’ αλήθεια, σε καλό σας
Με σοκολάτα, αμύγδαλα, σιρόπι. Τι γαμάτο!
Αν πεις για το χωνάκι του τραγανιστό, βαρβάτο

Είμαι λιχούδα εγώ γιατρέ, με ξέρουνε στην Τούμπα
Με το ‘να χέρι παγωτό, με τ’ άλλο τη τουλούμπα
Μα δε μου τον παίρνει η μάνα μου, φοβάται μην παχύνω
Μεγάλο τρόμο έχει αυτή, στο ράφι μην ξεμείνω

Ανάθεμα τη δίαιτα και σ’ όποιον την εβρήκε
Και όποιος τη χρειάστηκε μέγα κακό του μπήκε
Άτιμη πού ‘ναι η ζωή, ο νους σου δε το φτάνει
Άλλους να κάνει σα Zιζέλ, κι άλλους σα Λαφαζάνη
Και μην πηγαίνετε μακριά, δείτε εδώ στους Φουίτερ
Τη μια την έκανε όμορφη, τους άλλους σαν τον Φούτερ

Άντε κι εσείς πηγαίνετε, μην ξεχαστείτε πάλι
Σας ετοιμάζω εκλογικό και έκπληξη μεγάλη!