Τι έχουν τα πουλάκια μου κι είναι μαραζωμένα;
Πείτε μου το μαράζι σας, μην κρύβεστε από μένα
Τί να σου πούμε; δεν μπορεί να αντέξει ο οργανισμός σου
Μα άκουσε αφού ζητάς. Τα θέλει ο απ’ αυτός σου

Έχουμε πάλι εκλογές, κατάντησε γελοίο
Σχεδόν πια κάθε Κυριακή, πηγαίνουμε σχολείο
Και είναι πλέον λυπηρό για τη δική μου χώρα
Συμπούρμπουλο θα δεις παντού, ανάθεμα την ώρα
Και το χειρότερο που λες δεν τ’ άκουσες ακόμα
Που δε θα βρεις της προκοπής απ’ όλα ένα κόμμα!

Έχουμε τους Σύριζα που σε εξουσία ήσαν
Κι απ’ όσα υποσχέθηκαν τίποτα δεν κρατήσαν
Και βίτσιο λένε φοβερό του βγήκε του Αλέξη
Γουστάρει όλο εκλογές. Ε ρε που έχω μπλέξει!

Είναι και η δεξιά με χρόνια στο κουρμπέτι
Σε κοροϊδία, φούμαρα και λάθη επί έτη
Και ο Βαγγέλας φαίνεται Βουλή νομίζει όλο
Ότι είναι να συσκέφτεται με τσίπουρα στο Βόλο

Και τί να πεις για το ΠΑΣΟΚ που γέμισε τη χώρα
Με μάσες, μίζες και λοιπά. Πού να τα λέμε τώρα;
Πριν λίγο η Φώφη μέτραγε πράσινους ψηφοφόρους
Τα δάχτυλα χεριού – ποδιού της έφτασαν για όλους

Έχουμε και το Σταύρο ακούς; όλο μοιρολογάει
Που είναι ρηχός ο ποταμός, ρυάκια δεν τραβάει
Κι όσο για τους ΑΝΕΛηδες ψάχνουν το Κούγκι ακόμα
«Πιόνι», «τρενάκι», «άνεμος», ακούς γι’ αυτό το κόμμα

Τί να ψηφίσεις; ΚΚΕ; για να ‘χει εξουσία
Κόμμα που μοιάζει με ασθενή με διάγνωση αφασία;
Ας βγούνε από τις σκόνες τους, αράχνες έχουν πιάσει
Το όχι μες στη γλώσσα τους την έχει πια μαλλιάσει

Και οι λαϊκές ενότητες συσκέφτονται και ιδρώνουν
Σε καταγώγι σκοτεινό προκήρυξη τυπώνουν
Να αναστήσουν θέλουνε τη λατρευτή δραχμή
Να είν’ της οικονομίας μας η κοφτερή αιχμή

Κι από σημεία των καιρών το λες και γελοιότητα
Που ο Λεβέντης λέγεται πολιτική οντότητα
Και ένα ένα ξεπηδά σαν μανιτάρι κόμμα
Μου φαίνεται εσύ κι εγώ δε φτιάξαμε ένα ακόμα

Φύγε λοιπόν και άσε με στη μαύρη μου τη σκέψη
Και κάνε λίγο παρακεί. Φτύνεις. Μ’ έχεις μουσκέψει
Κι άντε να δούμε ο λαός τι μέλλει να ψηφίσει
Και συ αν θες να ξαναρθείς φέρε κάνα μπαξίσι