Με πήρες χθες τηλέφωνο, ζήτησες να τα πούμε,

Εγώ ανατσουτσούρωσα στη σκέψη να βρεθούμε

Εντύθηκα, στολίστηκα, έγινα σα λατέρνα

Πού να το φανταζόμουνα πως θα γινόσουν σμέρνα

 

Μου είπες να χωρίσουμε, πως νιώθεις μπερδεμένος

Και άρχισα σιγά σιγά, να βράζω απ’ το μένος

Τόλμησες και με άφησες εσύ παλιοκ@#$όλη

Θα βγάλω εγώ επάνω σου, βρε τη χολή μου όλη

 

Μου φαίνεται πως τα’ χεις πει, εσύ με κάποιαν με άλλη

Που να σου πει ο παπάς στ΄ αυτί, κι ο διάκος στο κεφάλι

Που να μη δεις ποτέ χαρά, ξανά μέσα στα σκέλια

Κι όποια σου πιάνει τον ποπό, να σκάει από τα γέλια

 

Που όσο και να προσπαθείς, να μην ξανασκληρύνει

Που να σου είναι άχρηστη, πλέον η βαζελίνη

Που να σε δω στα γόνατα, να μου ζητάς συγνώμη

Κι εγώ να λέω «τζάσε ρε, έχω αλλάξει γνώμη»

Να κλαις και να ωρύεσαι και να χτυπιέσαι κάτω

Γιατί η εκδίκηση όπως λεν, είν’ ένα κρύο πιάτο

 

Άντε μου και στο διάβολο, στην κόλαση καρντάση

Και πάρε με και τηλέφωνο, να δω πως έχεις φτάσει

Που να μη σώσεις άτιμε. Να μείνεις βρε στον άσσο

Όπα το παραξήλωσα, σ’αυτό πηγαίνω πάσο

 

Αλί, αλί και τρις αλί, Μήδεια αγαπημένη

Είμαι κι εγώ ωσάν κι εσέ, μία παρατημένη

Μα τώρα πια κουράστηκα, λέω να φάω κάτι

Και μια στιγμή στο μίσος μου, να κάνω λίγο κράτει

Και αν εξέχασα καμιά, κατάρα εγώ βαρβάτη

Βοηθήστε με συντρόφισσες κι εσείς γράψτε μου κάτι