Κι αν όλοι τώρα φύγατε κι είστε σε διακοπούλες

Αλίμονο σ’ εμάς τις σταρ που έχουμε εκπομπούλες

Κι αν είν’ δεκαπενταύγουστος και είστε εις τας πλαζ

Εμείς εδώ σφιγγόμαστε λες κι έχουμε κορσάζ

 

Θα κρατηθώ η ποιήτρια και δε θα πω μια λέξη

Ούτε για αντιπολίτευση, ούτε για τον Αλέξη

Και προπαντός για υπουργούς μιλιά δε βγάζω διόλου

Γιατί κατά Αμβρόσιο είν’ τέκνα του διαβόλου

Και είναι αργία σήμερα, γιορτή λέμε μεγάλη

Γι’ αυτό θα είμαι κόσμια και κορασίς με χάρη

 

Μαρίες, Παναγιώτηδες γύρω παντού ακούμε

Δεν πιάνω τον καθένα σας για θα ξημερωθούμε

Πολλοί είστε που γιορτάζετε μην είστε πλεονέκτες

Χρόνια πολλά σε όλους σας, εξόν κι αν είστε εμπαίκτες

 

Για όλους εσάς που λιάζεστε σα να ‘σασταν σταφίδα

Που κατεβάζετε αφειδώς θράψαλα και μαρίδα

Και για τις λουόμενες με πλήθος θαυμαστών

Που αναζητούμε το μαγιό στα βάθη των γλουτών

 

Κάνοντας το ανάσκελο να δείτε μια τσουχτρίτσα

Που να πατήσετε αχινό, να πιάσετε μουχρίτσα

Που να σας φέρνουν το φραπέ με τρύπιο καλαμάκι

Να σπάσουνε τα δόντια σας τρώγοντας χταποδάκι

 

Άσε μην πω περισσότερα και πείτε ότι ζηλεύω

Γιατί θα μ’ αδικήσετε, απλά σας εκπαιδεύω

Να έχετε στα δύσκολα μεγάλες δυνατότητες

Γιατί σας περιμένουνε πολλές  αντιξοότητες

 

Καθίστε τώρα αμέριμνοι, κάντε βουτιές να δούμε

Και ύστερα γυρίστε εδώ, μαζί για να τον πιούμε

Βρείτε τον έρωτα εκεί, να μη μου είστε μόνα

Κι από Σεπτέμβρη πάλι εδώ και με τον κηδεμόνα